به نقل از «مشرق»

تفاوت کرونا و آنفلوآنزا در چیست؟

تاریخ انتشار: ۲۷ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۱۸۴۶۷

بیماری کووید-۱۹ و ویروس آنفلوآنزا تا حدوی علائم یکسانی دارند؛ اینکه بتوانید علائم این بیماری‌ها را از یکدیگر افتراق دهید مهم است؛ زیرا با درک تفاوت علائم می‌توان راه درمان و پیشگیری از آن را پیدا کرد.

به گزارش مشرق، کووید-۱۹ یک بیماری تنفسی مسری است که در اثر عفونت با ویروس SARS-CoV-۲ ایجاد می‌شود و معمولاً در میان افرادی که با یکدیگر تماس نزدیک و مستقیم دارند، گسترش می‌یابد؛ ویروس از طریق قطرات تنفسی (هنگام تنفس، سرفه، عطسه، صحبت کردن یا آواز خواندن) در هوا پراکنده می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند! این قطرات می‌توانند در دهان یا بینی افراد نزدیک فرود بیایند یا استنشاق شوند. این ویروس همچنین می‌تواند در صورت لمس سطوح یا یک شیء آلوده به ویروس و متعاقباً لمس دهان، بینی یا چشم‌ها در بدن گسترش یابد. شایع ترین علائم کووید-۱۹ تب، سرفه و خستگی است، اما علائم و نشانه‌های احتمالی دیگر نیز وجود دارد. در حال حاضر، تنها یک داروی ضد ویروسی حاوی رمدسیویر برای درمان کووید-۱۹ تأیید شده است. داروهای دیگر هم ممکن است به کاهش شدت کووید-۱۹ کمک کنند.

تفاوت کووید-۱۹ و آنفلوآنزا چیست؟

کووید-۱۹ و آنفلوآنزا هر دو جزو بیماری‌های تنفسی مسری هستند که توسط ویروس‌ها ایجاد می‌شوند. کووید-۱۹ توسط ویروس SARS-CoV-۲ ایجاد می‌شود وآنفلوآنزا توسط ویروس‌های آنفلوآنزای A و B. همه این ویروس‌ها به روش‌های مشابه پخش می‌شوند. کووید-۱۹ و آنفلوآنزا علائم مشابهی دارند هرچند در برخی موارد ممکن است بدون علامت باشند یا علائم خفیف ایجاد کنند. به دلیل شباهت در علائم، بهتر است از تست‌های معتبر کمک بگیرید تا مشخص شود که شما دقیقاً مبتلا به کووید-۱۹ هستید یا آنفولانزا. همچنین این امکان وجود دارد که شما هر دو بیماری را همزمان داشته باشید.

علائم

تمامی این موارد از علائم هر دو بیماری هستند‎: تب، سرفه، تنگی نفس (این مورد اغلب در بیماران مبتلا به کووید دیده می‌شود)، خستگی، گلودرد، بدن درد، سردرد، آبریزش یا گرفتگی بینی، تهوع و استفراغ (در کودکان شایع‌تر است)

این علائم تنها به کووید-۱۹ اختصاص دارند‎: از بین رفتن حس بویایی و چشایی، اسهال، مشاهده‌ی لکه‌های ارغوانی یا ضایعات پوستی روی انگشتان شست‎ یا پاشنه پا

چگونه با بررسی علائم بفهمیم مبتلا به کووید هستیم یا آنفولانزا؟

علائم کووید-۱۹ معمولاً ۲ تا ۱۴ روز پس از ابتلا به عفونت ظاهر می‌شوند؛ در صورتی که علائم آنفولانزا معمولاً ۱ تا ۴ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس آنفلوآنزا نمایان می‌شوند. کووید-۱۹ می‌تواند در برخی افراد، بیماری‌های جدی‌تری نسبت به آنفلوآنزا ایجاد کند. همچنین، کووید-۱۹ می‌تواند عوارض متفاوتی نسبت به آنفلوآنزا داشته باشد؛ از جمله لخته شدن خون، عوارض پس از بهبود و سندرم التهابی چند سیستمی در کودکان. سندروم التهابی چند سیستمی در کودکان (Multisystem inflammatory syndrome in children (MIS-C ، یک وضعیت پزشکی جدی است که در آن چند بخش از بدن مانند قلب، رگ های خونی، کلیه ها، دستگاه گوارش، مغز، پوست یا چشم‌ها دچار التهاب می‌شوند. التهاب معمولاً شامل ورم است که اغلب با سرخی و درد عضو نیز همراه است.

درمان

تنها یک درمان ضد ویروسی برای کووید-۱۹ وجود دارد. اما برای درمان آنفلوآنزا چندین داروی ضد ویروسی وجود دارد که می‌تواند استفاده شود. همچنین می‌توانید یک واکسن آنفلوآنزای سالانه برای کمک به کاهش خطر ابتلا به آنفولانزا دریافت کنید؛ واکسن آنفلوآنزا همچنین می‌تواند شدت آنفولانزا و خطر عوارض جدی را کاهش دهد.

برای کووید هم می‌توانید واکسن کووید-۱۹ را برای کاهش خطر ابتلا به ویروس دریافت کنید. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) مجوز استفاده اضطراری را به چندین واکسن برای استفاده عمومی صادر کرده است.

منبع: خبرآنلاین

منبع: مشرق

کلیدواژه: بازار خودرو تحولات اوکراین قیمت سلامت اخبار سلامتی ویروس کرونا اخبار کرونا آنفولانزا خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت کووید ۱۹

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۱۸۴۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزییاتی از بیماری ترانه علیدوستی و علت آن

به گزارش «تابناک»، در ۲ روز اخیر جامعه هنری و علاقمندان به سینما برایشان این پرسش مطرح شده است که بیماری ترانه علیدوستی چیست و او در چه مرحله‌ای از درمان قرار دارد؟

بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع دارو‌ها به شمار می‌رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری‌های خونی و درگیری اندام‌های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می‌دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی دارو‌ها رخ می‌دهد. علائم ممکن است هفته‌ها پس از شروع داروی مشکل زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع دارو‌های مشکوک و استفاده از دارو‌های تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می‌شود، یک واکنش شدید به تعدادی از دارو‌های تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع ۴ طبقه بندی می‌کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و میزان مرگ و میر آن تا ۱۰ ٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از ۱ در هر ۱۰۰۰ تا ۱ در هر ۱۰۰۰۰ نفر پس از قرار گرفتن در معرض دارو‌های محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف ۲ تا ۶ هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می‌دهد و باعث ایجاد ویژگی‌های مشخص و در عین حال متغیری می‌شود که بر پوست و اندام‌های متعدد تاثیر می‌گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می‌دهد که شامل فعال شدن سلول‌های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین‌ها است. با استناد به مقاله‌ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، دارو‌های رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- دارو‌های ضد تشنج

- دارو‌های ضد ویروس

- آنتی بیوتیک‌ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده‌های خلق و خو و دارو‌های ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی دارو‌ها

فعال شدن مجدد برخی ویروس‌ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی ۶ (HHV۶)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می‌تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل‌های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می‌شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام‌های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌تواند با علائم مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می‌سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیار‌های زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول‌های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه‌ای از معیار‌ها را پیشنهاد کرده اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال سازی مجدد HHV۶ هم می‌شود.

درمانتشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می‌شود. گزینه‌های مطرح می‌توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام‌های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئید‌های سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئید‌های سیستمیک می‌توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه‌ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال ۲۰۱۸ مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئید‌های خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می‌شود.

سایر درمان‌های موثر عبارت اند از:

- سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئید‌های موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامد‌های طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام‌ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۵ نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری‌های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال ۲۰۱۷، بیماری‌های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع‌ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه‌ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری‌های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی مانند هرپس و ذات الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته اند.

منبع : همشهری